Doorbreking van CMR limiet vaak te voorkomen door Verklaring van recht.

Wettelijke regeling

De verklaring voor recht is geregeld in art. 3:302 BW: “Op vordering van een bij een rechtsverhouding onmiddellijk betrokken persoon spreekt de rechter omtrent die rechtsverhouding een verklaring van recht uit”. Hoewel de wet het heeft over een verklaring van recht, gebruiken juristen meestal de term verklaring voor recht.

Er wordt mee bedoeld dat de rechter bindend kan vaststellen wat de rechtsverhouding tussen partijen inhoudt.

Doel en functie

Wie naar de rechter gaat heeft vrijwel altijd een financieel belang : de eiser wil schadevergoeding wegens wanprestatie of wegens onrechtmatige daad, terugbetaling van een geldbedrag op grond van onverschuldigde betaling, enzovoort. Als de wederpartij de wettelijke grondslag voor die vordering in de correspondentie voorafgaande aan de rechtszaak betwist, vraagt de eiser meestal in de procedure die volgt een verklaring voor recht om de voor de vordering ingeroepen grondslag te bevestigen. Als de verklaring voor recht wordt toegewezen, staat de (betwiste) grondslag vast en ligt de weg naar toewijzing van een op geld waardeerbare vordering open.

In een verklaring van recht-procedure begint, na een (inter-)nationale wegtransportschade de vervoerder zelf een procedure tegen de ladingeigenaar. De vervoerder vraagt de Nederlandse rechter om vast te stellen dat de te betalen schadevergoeding niet meer bedraagt dan de CMR limiet.

Als de vervoerde goederen een hoge waarde hebben, maar een laag gewicht kan dit enorm veel uitmaken. De Nederlandse rechter zal namelijk in beginsel oordelen dat de vergoeding inderdaad moet worden berekend aan de hand van de CMR-limiet.

Het is dus van groot belang dat u per direct contact met ons kantoor opneemt om te bepalen of een dergelijke maatregel nodig is.

Indien u enkele voorbeelden wenst zou eens kunnen nazoeken op publicatie van Prof.mr. Claringbould.